1. We Prefer The Night
2. Claim The World
3. This Party Isn't Over
4. Bathe And Forget
5. Swim Says
6. Those Summerdays
7. Saddest Smile
8. Every Black Shirt
9. Come Home And Stay
10. Dangerous Man
11. Tail Lights
Znany z formacji NELL - Bartosz Księżyk raczy nas kolejnym krążkiem pod szyldem K-Essence. Wydawać się może że bluesowa maniera, jazzowa buńczuczność i indie rockowe instrumentarium zostały wymieszane tu w jednym tyglu by dostarczyć szeroko pojętej rozrywki.
Muzyka K-Essence nie trafi do was w każdych okolicznościach. Potrzebuje należytego podkładu emocjonalnego, na który może złożyć się miejsce, pora dnia (nocy)... klimat. To muzyka duszna jak zadymiony klub jazzowy. Alternatywa i indie, to przymiotniki, których również możemy się spodziewać w jej opisach. Właściwie często sprawia wrażenie improwizowanej, a rockowe instrumentarium schodzi na dalszy plan. Powiedzmy sobie szczerze, linia wokalna i klimat który udaje się uzyskać dzięki oszczędnemu użyciu instrumentów sprawia, że byłby to idealny soundtrack do ambitnego acz porąbanego filmu (którą to tezę potwierdza teledysk). Jeszcze chwilę wrócę do początku poprzedniego zdania i wytłumaczę, że wspomniana oszczędność dotyczy raczej instrumentu uważanego za pierwszoplanowy w muzyce rockowej - czyli gitary. Rytmicznie bowiem sekcja bardzo przyjemnie pracuje, a gitara lubi wówczas pląsać i szyć podkłady solowe.
Czasem kiedy w opisie nie wymienia się jasnych punktów w postaci konkretnych utworów, to kwestia kurtuazji. W tym przypadku jednak to rezultat wyrównanego poziomu kompozycji. Każda potrafi wciągnąć i zawładnąć słuchaczem. Przy odpowiednim nastrojeniu umysłu możecie z nią odpłynąć. Poziom ten z kolei nie wynika z monotematyczności środków wyrazu. Czasem bowiem mamy do czynienia z muzyką ascetycznie surową innym razem podszytą tłem czy elektronicznym smaczkiem. Mnie porywają w takim samym stopniu gęste i lepkie, plastyczne kompozycje, jak i bardziej żywe i proste kawałki (jak choćby singlowy "Dangerous Man").
Niezależnie jednak od tego czy poszukujecie ambitnej rozrywki, czy chwili ukojenia - "We preffer the night" to dobra propozycja. Jest pazur, jest przestrzeń, ale i gęsty jak dym duszny klimat, a do tego wyczuwalne działanie z przymrużeniem oka.
8,5/10
Piotr Spyra
Napisane przez RA
dnia czerwiec 24 2016
4418 czytań ·
Nasza strona wykorzystuje pliki cookies (tzw. ciasteczka). Są one przechowywane w przeglądarce internetowej Czytelnika i są pomocne m.in. do tworzenia statystyk oglądalności strony. Nie zawierają one żadnych danych osobowych ani w żaden sposób nie zmieniają konfiguracji urządzeń, na których zostaną zainstalowane. Nowe regulacje prawne obowiązujące od 23 marca 2013 r. zobowiązują nas do poinformowania Czytelników o tym w wyraźniejszy niż dotąd sposób.
Czytelnik może spowodować, że jego przeglądarka internetowa nie będzie przechowywała cookies, wystarczy zmienić jej ustawienia.
Napisane przez 